نماز و فواید پزشکی

حسین وش
بدون دیدگاه

اگر مطالب برایتان مفید بود برای دانلود کتاب کامل از طریق لینک زیر اقدام فرمایید

http://ktbr.ir/b29657

دانلود کتاب کلید بهشت

برای اطلاع از هزینه ی تصویرگری و چاپ کتاب، تبدیل پایان نامه به کتاب، صفحه ارایی، چاپ کاتالوک و بروشور، طراحی جلد، طراحی پوستر تبلیغاتی و … با ما تماس بگیرید

09183775334

09120617283

0935475233

لینک کانال تلگرامی ما

https://t.me/vashpub

لینک اینستاگرام

https://www.instagram.com/hosein_vash/

لینک سایر سایتهای ما

نماز و فواید پزشکی آن

کارشناسان معتقدند نماز خواندن تنها غذای روح انسان نیست، بلکه جسم انسانها را نیز تقویت می کند (خرامید، 1391). حرکاتی اجباری که در نمازهای شبانه‌ روز 119 تاهستند، از بيماری‌هایی نظير «دوالی الساقين» از طريق حرکت سريع خون و تقويت ديواره‌های ضعيف ساق‌های پا، جلوگيری می‌کنند. برخی نیز به تحريک عضلات بدن، نشاط قلب و گردش خون، تقويت عضلات رگ‌ها و تقويت مغز اشاره می کنند (رضایی اصفهانی،1381، ج2، ص426).

وقتی چشمها در حالت نماز ثابت می مانند، جریان فکر هم خود به خود آرام شده و در نتیجه تمرکز فکر افزایش می یابد. ثابت ماندن چشم باعث بهبود ضعف و نواقصی مانند نزدیک بینی می شود و از لحاظ روانی نیز این حالت باعث افزایش مقاومت عصبی فرد شده و بی خوابی و افکار نا آرام را از انسان دور می کند.

ایستادن در حالت نماز باعث تقویت حالت تعادلی بدن شده و قسمت مرکزی مخچه که محل کنترل اعمال و حرکات ارادی است را تقویت می کند و این عمل باعث می شود که فرد با صرف کمترین نیرو و انرژی به انجام صحیح حرکات بعدی بپردازد. نماز قسمت فوقانی بدن را پرورش داده و ستون مهره‌ها را تقویت کرده و آن را در حالت مستقیم نگاه می دارد.

تقویت أحشاء و ماهیچه‌های شکم، حفظ سلامت دستگاه گوارش و رفع یبوست مزمن و کاستن از سوء‌هاضمه و بی اشتهایی از دیگر خواص نماز خواندن و رکوع در نماز است(خرامید،همان). کارشناسان می گویند که در حالت رکوع، ماهیچه‌های اطراف ستون مهره‌ها منبسط می شوند که در متعادل و آرام کردن اعصاب سمپاتیک مؤثر است.

تنظیم متابولیسم بدن، فراهم نمودن زمینه از بین رفتن اکثر بیماری ها، کمک به افزایش حالت استواری و استحکام مغز و بهبود ناراحتی‌های تناسلی و نارسایی‌های تخمدان از دیگر خواص رکوع در نماز هستند.

سجده نیز ستون مهره‌های بدن را تقویت کرده و دردهای سیاتیک را آرام می کند. سجده علاوه بر از بین بردن یبوست و سوء‌هاضمه، پرده دیافراگم را تقویت کرده و به دفع مواد زاید بدن به دلیل فشرده شدن منطقه شکمی کمک می کند. همچنین باعث افزایش جریان خون در سر شده که این امر با تغذیه این غدد باعث حفظ شادابی و زیبایی و طراوت پوست می شود. همچنین در حالت سجده به واسطه باز شدن مهره‌ها از یکدیگر، باعث کشیده شدن اعصابی که قسمتهای مختلف بدن را به مغز وصل می کند، شده و این اعصاب را در یک حالت تعادلی قرار می دهد که این هم برای سلامت انسان بسیار حائز اهمیت است.

نماز، فلسفه خاص خود را دارد که معراج مؤمن و مایه قرب به حق است و آن را باید فقط برای خداوند تعالی خواند و نه به انگیزه فواید و آثاری از این قبیل، ولی آگاهی از این دست نظرات علمی نیز می تواند برای برخی مفید باشد (خرامید، همان).

بیماریهای روان تنی

در بیماریهای روان تنی یا سایکو سوماتیک (sychosomatic) ژنتیک وسابقه خانوادگی می تواند یکی از اصلی ترین دلایل ابتلا به این بیماریها باشد.برای مثال در یک خانواده،اغلب افراد زمانی که مضطرب می شوند،معده درد می گیرند.در حقیقت اینگونه بیماریها هیچ گونه ای عارضه ای در جسم فرد ندارد، بلکه ریشه ومنشاء آنهادر روان بیمار شخص دارد.انواع بیماریهایی که می تواند ریشه روانی داشته باشند عبارتند از:میگرن،دستگاه گوارش،کولیت مزمن،فشار خون،دردهای استخوانی،اختلالات تغذیه، بیماریهای زنان،بیماریهای پوست،بیماریهای قلبی و…(تلوزاد، 1385).که در ادامه بحث به توضیح برخی از آنها اشاره خواهد شد.ابتدا به تاثیر وضو وغسل بر بدن پرداخته می شود:

غسل و وضو

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِذا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَ أَیْدِیَکُمْ إِلَى الْمَرافِقِ وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِکُمْ وَ أَرْجُلَکُمْ إِلَى الْکَعْبَیْنِ وَ إِنْ کُنْتُمْ جُنُباً فَاطَّهَّرُوا وَ إِنْ کُنْتُمْ مَرْضى أَوْ عَلى سَفَرٍ أَوْ جاءَ أَحَدٌ مِنْکُمْ مِنَ الْغائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ فَلَمْ تَجِدُوا ماءً فَتَیَمَّمُوا صَعیداً طَیِّباً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَ أَیْدیکُمْ مِنْهُ ما یُریدُ اللهُ لِیَجْعَلَ عَلَیْکُمْ مِنْ حَرَجٍ وَ لکِنْ یُریدُ لِیُطَهِّرَکُمْ وَ لِیُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ»[1] اى کسانى که ایمان آورده اید! هنگامى که براى نماز بر مى خیزید، صورت و دستها را تا آرنج بشوییدو سر و پاها را تا برآمدگى روى پا مسح کنید. و اگر جنب باشید، خود را بشویید (و غسل کنید). و اگر بیمار یا مسافر باشید، یا یکى از شما از محل پستى آمده (و قضاى حاجت کرده)، یا با زنان آمیزش جنسى داشته اید، و آب (براى غسل یا وضو) نیافتید، بر زمین پاکى تیمم کنید، (به این طریق که) صورت (پیشانى) و دست هایتان را با آن مسح کنید، خداوند نمى خواهد شما را در تنگنا قرار دهد، بلکه مى خواهد شما را پاک سازد و نعمتش را بر شما تمام نماید، شاید شکر به جا آورید.

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُکارى حَتّى تَعْلَمُوا ما تَقُولُونَ وَ لا جُنُباً إِلّا عابِری سَبیلٍ حَتَّى تَغْتَسِلُوا وَ إِنْ کُنْتُمْ مَرْضى أَوْ عَلى سَفَرٍ أَوْ جاءَ أَحَدٌ مِنْکُمْ مِنَ الْغائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ فَلَمْ تَجِدُوا ماءً فَتَیَمَّمُوا صَعیداً طَیِّباً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَ أَیْدیکُمْ إِنَّ اللهَ کانَ عَفُوّاً غَفُوراً»[2] اى کسانى که ایمان آورده‏اید! در حال مستى به نماز نزدیک نشوید تا زمانى که بدانید چه مى‏گویید و (نیز) در حال جنابت (وارد نماز نشوید) مگر اینکه راهگذر باشید تا غسل کنید و اگر بیمارید یا در سفرید یا یکى از شما از قضاى حاجت آمد یا با زنان آمیزش کرده‏اید و آب نیافته‏اید، پس بر خاکى پاک تیمم کنید و صورت و دستهایتان را مسح نمایید که خدا بخشنده و آمرزنده است.

هر آنچه در دنیا است باطنی دارد، زیرا دنیا تنزل یافته عالم بالا است . هر چه در عالم دنیا است نمونه اي است از آنچه در عالم معناست. احکام و قوانین الهی هم که در دنیا به صورت دین و دستورات عبادي ظهورکرده اند، اسرار و باطنی دارند. (جوادی آملی، 2000)

طهارت و نظافت مهم ترین کار براي عبادت است، زیرا طهارت ظاهر، وسیله حصول طهارت باطن است و از این جهت مدح آن در آیات و اخبار وارد شده است. خداي تعالی می فرماید: «والله یحب المطهرین» خدا طهارت کنندگان را دوست دارد. و پیامبر (ص) فرموده اند: «دین بر پاکیزگی بنا نهاده شده است». و فرمودند «پاکیزگی نصف دین است». (نراقی، 2006)

انسان طاهر محبوب خداست و اگر کسی محبوب خدا شد، آثار خدایی در او ظهور می کند .کسانی از قرآن سهم دارند که طاهر باشند. چنان که خداوند در قرآن فرموده: «افراد مطهر و پاك از معارف قرآن بهره می گیرند.»

مطهر واقعی اهل بیت عصمت و طهارتند و آن ها هستند که به حقیقت قرآنی راه دارند و شاگردان آن ها هم به اندازه طهارتشان بهره می گیرند. (دلاور، 1389؛ جوادی آملی، 2000)

اعضایی که در وضو و غسل باید شست، در مباشرت با امور دنیوی هستند و در کدورت فرو رفته اند از اهلیت خود در خدمت خداوند سبحان بیرون رفته اند. پس امر به شستن آن ها شده است تا از این کدورت ها پاك شوند و بعد از آن تأمل کنند.

شکی نیست که فقط شستن، آن ها را از چرک دنیا و کثافات جسمانی، پاك و مطهر نمی سازد و دل نیز باید خود را از علایق دنیوی و اخلاق ذمیمه پاك گرداند و عازم به بازگشت به خدا باشد (دلاور، 1389).

[1] – مائده/6

[2] – نساء/