تاریخچه شابم

زمانیکه شماره استاندارد بین المللی کتاب (شابک) به ابزار ارتباطی موثر در بازار کتاب تبدیل شد، ناشران آثار موسیقی نیز پشتیبانی خود را برای استفاده از سیستمی مشابه، برای حوزه موسیقی  اعلام کردند. پیش نویس شابم به وسیله گروه های کاری ایزو تهیه و به صورت رسمی از آخر سال ۱۹۹۳ زمانی که استاندارد در جنوا منتشر شد، برای استفاده عموم عرضه شد. از آنجاییکه ممکن بود شماره استاندارد بین المللی موسیقی به عنوان زیر مجموعه ی از نظام شابک در نظر گرفته شود، و برای جلوگیری از هر گونه تداخل بین آنها، تفاوت جزیی در این نظام ها به شرح زیر داده شد: شابم دارای ۴ شناسه و شابک دارای ۵ شناسه است.هیچ شناسه گروهی برای کشورها در سطح بین المللی در نظر گرفته نشده و شناسه ۰-۹۷۹ برای موسیقی چاپی بین المللی است.

شابم در ایران

با گسترش روزافزون نشر آثار موسیقیایی در ایران و استفاده روزافزون از رایانه و سیستم های داده پردازی برای کارهای نشر و اطلاع رسانی، به تدریج ضرورت وجود شابم در ایران نیز بیش از پیش احساس شد و در نتیجه موسسه خانه کتاب با توجه به تجربه راه اندازی شابک در سال ۱۳۸۲ به عضویت مؤسسه جهانی شابم درآمد. بر اساس آمار خانه کتاب تا سال ۱۳۹۰ تعداد ناشران عضو ۹۲ مورد می باشد. شناسه های اختصاص یافته به ایران در نظام شابم به شرح زیر می باشد.